Omdlenie
Omdlenie jest najlżejszą postacią utraty przytomności. Stan ten jest krótkotrwały. Polega on na nagłym zmniejszeniu dopływu krwi do mózgu wskutek wzruszenia, zdenerwowania lub osłabienia. Powodem omdlenia może być również brak powietrza. Chory stwierdza, że robi mu się słabo. Twarz jego blednie, często pokrywa się potem. Skarży się na mrok przed oczami, szum w uszach. Osuwa się lub pada na ziemię.
Omdleniu można zapobiec przez wyprowadzenie chorego z pomieszczenia lub otwarcie okien, posadzenie go i przechylenie głowy w dół między kolana na krótki okres. Jeśli omdlenie już nastąpiło, chorego kładzie się tak, aby głowa znajdowała się niżej niż tułów i nogi, rozpina się ubranie i skrapia twarz wodą. Gdy chory odzyska przytomność, nie należy pozwalać mu na szybkie unoszenie się lub wstawanie. W przypadku przedłużającego się omdlenia należy wykonywać sztuczne oddychanie i wezwać lekarza.