Omdlenie

Omdlenie jest najlżejszą postacią utraty przytomności. Stan ten jest krótkotrwały. Polega on na nagłym zmniejszeniu dopły­wu krwi do mózgu wskutek wzruszenia, zdenerwowania lub osłabienia. Powodem  omdlenia może być również brak powietrza. Chory stwierdza, że robi mu się słabo. Twarz jego blednie, często pokrywa się potem. Skarży się na mrok przed oczami, szum w uszach. Osuwa się lub pada na ziemię.
Omdleniu można zapobiec przez wyprowadzenie chorego z po­mieszczenia lub otwarcie okien, posadzenie go i przechylenie głowy w dół między kolana na krótki okres. Jeśli omdlenie już nastąpiło, chorego kładzie się tak, aby głowa znajdowała się niżej niż tułów i nogi, rozpina się ubranie i skrapia twarz wodą. Gdy chory odzyska przytomność, nie należy pozwalać mu na szybkie unoszenie się lub wstawanie. W przypadku przedłużają­cego się omdlenia należy wykonywać sztuczne oddychanie i we­zwać lekarza.

Comments are closed.